نگاهی به وضعیت قهرمان‌پروری ۴ شاخه اصلی رشته‌های رزمی در خراسان‌رضوی | مبارزه با دست‌های خالی

مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ درخت تکواندو خراسان‌رضوی مدت‌هاست که محصولی نداده، کاراته از رسیدن به هسته نفوذناپذیر تیم ملی ناامید است، ووشو در باد قهرمانانی است که دیگر نیستند و کونگ‌فو هم در آتش اختلافات سبک‌های متعددی که در آن وجود دارد، می‌سوزد و خروجی چشمگیری ندارد که ویترین توجه مردم و رسانه‌ها باشد. مبارزان خراسانی میدان‌های رزمی مدت‌هاست که کمربند‌ها را آویخته‌اند و برای فریاد فرود فنشان بر پیکر رقیب، صدایی در گلو ندارند. با این احوال، مرور دوباره آنچه به‌عنوان وضعیت قهرمان‌پروری در این رشته‌ها نامیده می‌شود، خالی از لطف نیست.

آقایی تکواندو ایران بر تکواندو جهان همان زمانی محرز شد که هوگوپوشان ایرانی در خاک چشم‌بادامی‌ها، امپراتوری کره‌جنوبی در این رشته را ویران کردند. با این همه نه در آن افتخار تاریخی و نه در رشد چشمگیر تکواندو ایران پس از آن رویداد بزرگ تاریخ ورزش کشور، خراسان‌رضوی و مشهد هیچ سهمی نداشتند! تکواندو خراسان‌رضوی امروز حتی یک ملی‌پوش هم در سطح بزرگ‌سالان که ویترین هر رشته ورزشی است ندارد، اما نمی‌توان خرده چندانی به مدیرانش گرفت. زیرا تکواندو خراسان از دیرباز در عرصه پرورش قهرمان‌های ملی ناکام بوده است. حسین حسین‌زاده، رئیس هیئت تکواندو خراسان‌رضوی، در این‌باره می‌گوید: در گذشته تکواندو این شهر کار‌های زیادی شده و فرازونشیب‌های زیادی وجود داشته است. با وجود این، زمانی کار‌هایی صورت گرفت که به کار‌‎های پایه‌ای ضربه زد.

 

وی می‌افزاید: در یک برهه که تکواندو باید همراه با کشور پیشرفت می‌کرد، در رده‌های پایه خراسان‌رضوی موضوع صغرسن بیداد می‌کرد و جوان در رده نونهال مسابقه می‌داد و بزرگ‌سال در رده نوجوان! حسین‌زاده خاطرنشان می‌کند: حقیقت آن است که خودمان هم می‌دانیم عملکرد ما در بخش مبارزه و قهرمان‌پروری چندان خوب نبوده است، اما من در دور دومی که رئیس هیئت شدم، گفتم باید برنامه‌ریزی‌هایی اساسی در رده‌های پایه انجام شود تا در آینده محصولش را تکواندو استان بچیند. رئیس هیئت تکواندو خراسان‌رضوی که خود از قهرمانان این رشته ورزشی است، تصریح می‌کند: ما در ۳ سال گذشته یک ملی‌پوش در پاراتکواندو داشتیم و آن هم سجاد جوانبخت بوده است.

کاراته به‌تازگی المپیکی شده است و حالا خیلی‌ها چشم به پیراهن تیم ملی دوخته‌اند. شاید به همین دلیل باشد که محمد حجتیان، رئیس هیئت کاراته استان، رسیدن به پیراهن ۴ سهمیه المپیکی را کاری نشدنی می‌داند. حجتیان در تشریح وضعیت قهرمان‌پروری کاراته استان از دیروز تا امروز می‌گوید: در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ ما ملی‌پوش کاراته در رده بزرگ‌سالان داشتیم. خود من، حسین نجاری و آرش جوانشیر از خراسان ملی‌پوشان تیم ملی کاراته در آن دوران بودیم، اما رفته‌رفته وضعیت خراسان در قهرمان‌پروری ضعیف شد. تا جایی که دیگر امروز ما ملی‌پوشی در رده بزرگ‌سالان تیم ملی نداریم. وی می‌افزاید: شاید وقتی به جایگاه ۴ سهمیه تیم ملی نگاه می‌کنیم، ببینیم رسیدن به آن خیلی خیلی سخت است. حجتیان تصریح می‌کند: خراسان‌رضوی از حیث استعداد کاراته‌کا از دیگر استان‌ها ضعیف‌تر نیست، اما شاید بتوان گفت خیلی موضوع‌ها در این مهم که چرا ملی‌پوش نداریم، دخیل است.

 

نگاه مدیریتی حاکم، دوری از پایتخت، نبود سرمایه لازم برای قهرمان‌پروری و... همه و همه عواملی هستند که در این مهم تأثیرگذارند. قهرمان سال‌های دور کاراته خراسان‌رضوی که حالا سکان هدایت هیئت کاراته استان را بر عهده دارد، یادآور می‌شود: زمانی که به هیئت آمدم، از من پرسیدند چه زمانی ملی‌پوش به تیم ملی تحویل می‌دهید، همان موقع گفتم با این وضعیت تا ۱۰ سال آینده هم نمی‌توانم قول بدهم ملی‌پوشی را در تیم ملی داشته باشیم. وی می‌افزاید: در این چند سال تلاش کردیم دست‌کم در بخش پایه اقدامات خوبی را صورت بدهیم تا بلکه در صورت فراهم شدن شرایط، در آینده شاهد پرورش قهرمانان در سطح تیم ملی از خراسان باشیم. حجتیان یادآور شد: ما در سال‌های اخیر کاپیتان و مربیان تیم ملی را به مشهد آوردیم تا برای ورزش‌کاران ما دوره بگذارند و مربیان ما را آموزش بدهند. این‌ها می‌تواند در آینده به ما کمک کند.

ووشو استان در گذشته وضعیت مناسبی از حیث پرورش قهرمانانی برای حضور در تیم ملی داشت. ساندا و تالوکاران خراسانی همیشه پای ثابت اردو‌های تیم ملی بوده‌اند و برای نمونه می‌توان از امثال احسان پیغمبری‌ها، هادی غمخوار‌ها و... نام برد. با وجود این، امروز ووشو خراسان سهم چندانی از تیم ملی ندارد. محمد زحمتکش، رئیس هیئت ووشو خراسان‌رضوی، در این‌باره می‌گوید: ووشو خراسان همیشه سهم خوبی از تیم‌های ملی داشته است. ما الان امیر محمدرضایی را در تیم ملی تالو داریم.

 

علی وطن‌خواه هم ملی‌پوش است. زحمتکش می‌افزاید: از زمانی که کوراش هم زیرمجموعه هیئت ووشو شد، وضعیت ورزش‌کاران ما برای پوشیدن پیراهن تیم ملی بهتر شد. وی تصریح می‌کند: با این همه معتقدم برای قهرمان‌پروری باید هزینه کرد. استان‌های دیگر برای پرورش قهرمان و دادن آن به تیم ملی هزینه‌های بسیاری می‌کنند، اما ما چقدر هزینه می‌کنیم؟ زحمتکش خاطرنشان می‌کند: آینده ووشو ما روشن است. ما همین الان در رده‌های سنی ووشو وضعیت خوبی داریم و در آینده مطمئنم ملی‌پوشان ووشو خراسان در سطح تیم ملی بزرگ‌سالان بیش از این‌ها حاضر خواهند بود و نامشان را می‌شنویم.

شاید در میان همه ورزش‌های رزمی، جودو خراسان‌رضوی از حیث تحویل ملی‌پوش به تیم ملی از وضعیت بهتری برخوردار باشد. تیم ملی جودو ایران همواره متشکل از چند خراسانی بوده است و از این حیث چهره‌های نامداری، چون جواد محجوب، امیر قاسمی‌نژاد و علی معلومات در گذشته پیراهن تیم ملی جودو را پوشیده‌اند. با این همه در یکی‌دو سال اخیر تعلیق فدراسیون جودو ایران کمی جودوکاران را از اقبال به این رشته ورزشی بی‌میل کرده است. به همین دلیل شاید این روز‌ها جودو خراسان کم‌رونق‌تر از همیشه و چراغ‌خاموش مشغول فعالیت باشد. با وجود این، جودو در میان رشته‌های رزمی المپیکی از وضعیت بهتری در خراسان برخوردار است و می‌توان به آینده آن همچنان امیدوار بود. زیرا خراسان همواره خاستگاه جودوکاران ملی‌پوش بوده است.